۱۵:۲۰۳۰
مرداد
در فاصله زمانی صدور فرمان بنیان گذار جمهوری اسلامی
ایران (7 دی ماه 1358) تا انتخاب نماینده خود در سازمان نهضت سوادآموزی (سال
1361)، حرکت سوادآموزی و مبارزه با بی سوادی، توسط دستگاه های ذی ربط (آموزش و
پرورش، جهادسازندگی، جامعه روحانیت، جهاد دانشگاهی و نهضت سوادآموزی) و به صورت
شورایی اداره می شد و با توجه به فضای انقلابی جامعه، با همکاری تمامی نهادهای
مردمی (از قبیل مساجد، کمیته های انقلاب، بسیج مستضعفین، کانون های فرهنگی، انجمن
های اسلامی، نیروهای مسلح، کارخانجات، کارگاه ها، اصناف و...) به صورت خودجوش و
گسترده، با همکاری آموزش و پرورش، برای یاد دادن و تشکیل کلاس های سوادآموزی در
تمامی فضاهایی که امکان تشکیل کلاس در آنها وجود داشت، اقدام به آموزش بی سوادان
کردند.