(2) نقش سواد در توسعه سطح زندگی روستاییان

بالا بردن میزان آگاهی و سطح دانش در بین روستاییان، زمینه را برای فکر کردن آنها به مسائل توسعه و پیشرفت در بعدهای گوناگون و به کارگیری فن آوری های روز فراهم می کند. همچنین باعث ایجاد خلاقیت و ابتکار و ارائه طرح های نو از طرف خودشان می شود. بالابردن سطح سواد عمومی و تقویت آموزش تخصصی در حوزه های فنی و حرفه ای باعث زمینه های کارآفرینی و مانع مهاجرت بی رویه به شهر می شود و از مشکلاتی که در حاشیه نشینی شهری نیز ممکن است بروز کند، جلوگیری می کند. سوادآموزی نیز باید مانند هر طرح دیگری جنبه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و محیطی را در نظر بگیرد.

سوادآموزی با بالابردن آگاهی افراد، باعث مشارکت سیاسی مردم می گردد و سبب ایجاد روحیه جمعی، وحدت و انسجام ملی می شود. طرح های اقتصادی نیز باید با آموزش مهارت های آن همراه باشد تا به نتیجه مفید برسد. برای مثال اجرای طرح معادن زغال سنگ در یکی از روستاها اگر چه از نظر اشتغال زایی و کسب درآمد می تواند مفید باشد، اما ناآگاهی از اصول ایمنی و چگونگی بهره برداری مفید، نه تنها باعث تخریب محیط زیست می شود، بلکه جان روستاییان مشغول به حفر معدن در زمین هایشان را نیز به خطر می اندازد. آموزش و پرورش و بهداشت، با ارائه خدمات اجتماعی و آگاهی از حقوق و مزایای اجتماعی برای از میان بردن نابرابری و تأمین عدالت اجتماعی و همچنین آگاهی از محیط زیست و چگونگی بهره وری از منابع طبیعی و حفظ محیط زیست، زمینه لازم برای زندگی سالم را فراهم می کند.

از آنجا که سوادآموزان روستایی در منطقه جغرافیایی کوچکی قرار دارند و با هم در ارتباط هستند و تجاربی که بزرگ سالان دارند باعث همکاری بیشتر می شود، ساختار آموزشی نیز باید با فرهنگ سنتی منطقه تناسب داشته باشد و با آن عجین شود نه اینکه با جانشینی فرهنگ نامناسب، باعث از خود بیگانگی سوادآموزان شود.

 

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه