پیام مدیر کل یونسکو به مناسبت روز جهانی سواد آموزی

روز بین‌المللی سوادآموزی در سال 2014 به ارتباط بین سوادآموزی و توسعه پایدار اختصاص یافته است و این فرصت را برای ما فراهم می‌کند تا این حقیقت ساده را به خاطر داشته باشیم که سوادآموزی نه تنها زندگی‌ها را تغییر می‌دهد بلکه آنها را نجات می‌بخشد.

سوادآموزی به کاهش فقر کمک می‌کند و مردم را قادر می‌سازد تا شغلی بیابند و دستمزد بیشتری کسب کنند. سوادآموزی یکی از موثرترین روش‌های بهبود سلامت مادران و کودکان، فهمیدن نسخه‌های تجویزشده از طرف پزشکان و دستیابی به سلامتی است. زندگیِ بیش از دو میلیون کودک زیرِ پنج‌سال طی سال‌های 1990 تا 2009 به‌یمن بهبود وضعیت آموزشی زنانی که در سن باروری قرار داشته‌اند، نجات یافت. سوادآموزی دسترسی به دانش را آسان می‌کند و موجب توانمندسازی و اعتماد به‌نفس می‌شود که به نفع همه است. این نیرو، که میلیون‌ها انسان آن را به کار می برند، برای آینده جوامع ضروری است.

آموزش سوادآموزی به بیش از 35 میلیون نفر طی 33 سال گذشته/تساوی نسبت بیسوادی در شهر و روستاها

سازمان نهضت سوادآموزی در هفتم دی ماه سال 1358 با فرمان امام خمینی (ره) تاسیس شد و فصل جدیدی در تاریخ سوادآموزی ایران گشود به طوری که این سازمان پس از گذشت 33 سال بیش از 33 میلیون نفر را تحت پوشش سوادآموزی قرار داده است.

به گزارش راسخون به نقل از ایرنا، قبل از پیروزی انقلاب اسلامی امر آموزش عمومی و سواد آموزی بزرگسالان توسط سازمان های متعدد اعم از تعلیمات اکابر، آموزش سالمندان و آموزش بزرگسالان، کمیته ملی پیکار جهانی با بیسوادی و سازمان جهاد ملی سوادآموزی با عناوین مختلف از سال 1315 دنبال شد که وجه مشترک همه آنها استفاده از اوقات فراغت مدارس روزانه در عصرها با هدف آموزش سوادآموزی بود.

میلاد امام رضا (ع) مبارک باد

شهادت مظلومانه رجایی و باهنر و هفته دولت

پس از اعلام عدم کفایت بنی‌صدر و عزل او از ریاست جمهوری و فرار مفتضحانه او، دشمنان انقلاب اسلامی تلاش خود را در براندازی حکومت اسلامی بیشتر کردند و با توسل به ترور و خشونت گسترده، سعی در از بین بردن مسؤولین وفادار نظام نمودند. بدین ترتیب پس از واقعه هفتم تیر که طی آن شهید بهشتی و72 تن از یاران انقلاب را به شهادت رساندند، اقدام به بمب‌گذاری در دفتر نخست وزیری نمودند و در این واقعه شهید محمدعلی رجایی رییس جمهور محبوب و مردمی و نیز نخست وزیر متفکر و دانشمندش حجت‌الاسلام والمسلمین دکتر محمدجواد باهنر به درجه رفیع شهادت نایل آمدند. این واقعه همچون واقعه هفتم تیر، علیرغم خیال باطل دشمنان اسلام که معتقد بودند موجبات منزوی شدن مردم و سقوط نظام را فراهم می‌آورد، باعث رشد و آگاهی و حضور فعال‌تر مردم شد؛ به طوری که، تروریست‌ها نتیجه عکس گرفتند و خود در میان مردم انقلابی به انزوای مطلق کشیده شدند. برای گرامی داشت خاطره این عزیزان که در حقیقت الگوی ناب دولتمردی در نظام اسلامی بودند، هفته اول شهریور ماه به عنوان هفته دولت نامگذاری شد تا یادآور خاطرات تلخ و جانگداز آن دوران، دوران تلاش و سخت‌کوشی عناصری دلسوز و ایثارگر در نظام اجرایی انقلاب که تمام هم و غمشان رفع مشکلات محرومین و حل مسائل مردم بود باشد.

 

منبع: مرکز اسناد انقلاب اسلامی

1000 تایی شدیم

با تشکر از تمام بازدیدکنندگان و تمام کسانی که در حوزه سواد و سوادآموزی فعالیت دارند امروز به عدد 1000 بازدید رسیدیم.

از همه ی شما تشکر می کنیم

مدیر وبلاگ سوادآموز

مروری بر تاریخ مدرسه در ایران

به گزارش خبرنگار گروه آموزش خبرگزاری دانا(داناخبر)، تشکیلات آموزش و پرورش در ایران از دوران باستان تا کنون تغییرات و دگرگونی های فراوانی داشته است. دردوران هخامنشیان آموزش بیشتر جنبه مذهبی و حکومتی داشت و به سه نوع تقسیم می شد. نخستین سازمان آموزشی خانواده بود، والدین هر طفل مسئولیت داشتند، فرزندان خود را براساس موازین دین زرتشت تربیت کنند.

در زمان ساسانیان، سازمان های آموزشی گسترش یافت. آنان علوم دنیای متمدن آن زمان چون هند و یونان را به قلمرو حکومت خود راه دادند، تا این که دانشگاه بزرگی مانند گندی شاپور (جندی شاپور) در قرن سوم میلادی توسط اردشیر تأسیس شد که در آن علوم تجربی و ادبیات مورد آموزش قرار می گرفت.در زمان انوشیروان این دانشگاه توسعه یافته و بیمارستانی برای تدریس علم طب به وجود آمد، این دانشگاه تا قرن سوم هجری دایر بود.

سواد آموزی از نگاه امام خمینی(ره)

از جمله حوایج اولیه برای هر ملت که در ردیف بهداشت و مسکن بلکه مهم تر از آنهاست، آموزش برای همگان است. متأسفانه کشور ما وارث ملتی است که از این نعمت بزرگ در رژیم سابق محروم و اکثر افراد کشور ما از نوشتن و خواندن برخوردار نیستند، چه رسد به آموزش عالی.

مایه بسی خجالت است که در کشوری که مهد علم و ادب بوده و در سایه اسلام زندگی می کند که طلب علم را فریضه دانسته است، از نوشتن و خواندن محروم باشد

سوادآموزی در کلام رهبری

برادران و خواهرانی که در نهضت سوادآموزی مشغول تلاش و خدمت ارزنده خود هستند، حقیقتاً کار بسیار بزرگ و فریضه فوتی و فوری و کاملاً حایز اهمیتی انجام می دهند. امیدواریم که ان شاءالله موفق باشند.

«تعلیم نقش انبیاست ـ «یُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ» ـ بلکه نقش خود وجود مقدس باری تعالی است ـ «عَلَّمَ الْاِنْسان ما لَمْ یَعْلَمْ» ـ و در مرتبه نازل تر، افراد بشر هستند که به یکدیگر تعلیم می دهند: یکی معلم است، یکی متعلم است».

شما و هر کس در هر نقطه ای کارش این باشد که به مردم چیزی یاد بدهد، حقیقت باارزشی را برای آنها روشن کند یا معرفتی بر معرفت های مردم بیفزاید، او دارای همین شأن معلمی است؛ این خیلی محترم و معتبر و ارزشمند است

یک داستان، یک حقیقت

خانم بورگیلد داهل می نویسد: «در آغاز زندگی فقط یک چشم داشتم که آن هم بر اثر زخم ها طوری پوشیده شده بود که فقط یک روزنه کوچکی در سمت چپ آن بود. من مجبور بودم کتاب را کاملاً به روزنه چشم نزدیک کنم تا آنجا که مژه هایم به صفحه کتاب می خورد و تا حد ممکن اعصاب چشمم را با فشار به طرف چپ می چرخاندم تا به سختی ببینم».

خانم داهل در این شرایط سخت از آه و ناله و افسوس خودداری می کرد و بین خود و دیگران تفاوتی احساس نمی کرد تا اینکه از همان کودکی خواندن و نوشتن را در خانه یاد گرفت. او با این زحمت و مشقت درس خواند و بر معلومات خود افزود و از دو کالج فارغ التحصیل شد. مدتی به شغل معلمی پرداخت و بعدها موفق به دریافت مدرک پروفسوری روزنامه نگاری شد و سال ها در دانشگاه به تدریس پرداخت. پنجاه و دو سال از عمرش گذشته بود که معجزه شگفت انگیزی رخ داد و طی یک عمل جراحی قدرت بینایی او چهل برابر افزایش یافت.

یکی از آثار خانم داهل، کتاب من دلم می خواهد ببینم است که گفته اند خواندن آن بر همه لازم است. خانم داهل که در سخت ترین شرایط به سوادآموزی پرداخته بود، کتاب ارزشمندش را با این جمله به پایان می رساند: «خدایا! ای خدای بزرگ! به خاطر زیبایی ها و توانایی هایی که به من ارزانی داشته ای، از تو بسیار سپاس گزاری می کنم»

 

منبع: پایگاه اطلاع رسانی حوزه

 

سوادآموزی؛ عزم ملی و بسیج همگانی

در فاصله زمانی صدور فرمان بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران (7 دی ماه 1358) تا انتخاب نماینده خود در سازمان نهضت سوادآموزی (سال 1361)، حرکت سوادآموزی و مبارزه با بی سوادی، توسط دستگاه های ذی ربط (آموزش و پرورش، جهادسازندگی، جامعه روحانیت، جهاد دانشگاهی و نهضت سوادآموزی) و به صورت شورایی اداره می شد و با توجه به فضای انقلابی جامعه، با همکاری تمامی نهادهای مردمی (از قبیل مساجد، کمیته های انقلاب، بسیج مستضعفین، کانون های فرهنگی، انجمن های اسلامی، نیروهای مسلح، کارخانجات، کارگاه ها، اصناف و...) به صورت خودجوش و گسترده، با همکاری آموزش و پرورش، برای یاد دادن و تشکیل کلاس های سوادآموزی در تمامی فضاهایی که امکان تشکیل کلاس در آنها وجود داشت، اقدام به آموزش بی سوادان کردند.